Kayonel's Story

Kaya (in de lucht), ikke met achter mij bomma Nelle en op de voorgrond zit Onie
foto door www.patrickgeens.be

3 september: de dag dat ik, Kayonel, het in mijn bol kreeg te gaan naaien

Laten we duidelijk zijn, dit was/is een bizar idee volgens sommige … in het lager onderwijs gaf ik namelijk al mijn handwerken (breien, haken, naaien, …) af aan men zus. Ik kon dat echt niet, het interesseerde me niet én ik had er echt geen geduld voor!

Maar nu wou ik spulletjes voor de honden maken en daarvoor was ik wel gemotiveerd.

Eigenlijk zocht ik die 3^de september ook gewoon afleiding …

Misschien eerst eens uitleggen van waar de naam Kayonel komt. Kayonel is afgeleid van mijn 3 honden die ik die morgen nog had (Kaya, Onie en Nelle). Spijtig genoeg heb ik Nelle die dag moeten laten inslapen dus ik had het liefst zo veel mogelijk om handen om niet te veel te hoeven nadenken.

Zo gedacht, zo gedaan: De volgende dag ging ik tijdens de middagpauze naar  Ikea en kocht daar hun naaimachine en wat stofjes.  Jawel, het moet snel gaan bij mij! 

Die avond vloekte ik al geweldig op mijn nieuwe hobby.  Natuurlijk stak ik de fout op het ‘goedkope’ naaimachine (dat was echt wel hoor …). Maar ik bleef niet bij de pakken zitten en herinnerde dat men zus ooit in vervlogen tijden een naaicursus had gevolgd.

Dus hup, sms naar mijn zus die op haar kelder naar haar Brother-naaimachine mocht gaan zoeken. Meneer Brother stond daar al 15 jaar verwaarloosd te wezen dus ik mocht het lenen en wat aandacht geven. 

Wonder bij wonder werkte Meneer Brother nog goed (na wat problemen met de onderspanning de eerste week) en ik voelde toch duidelijk het verschil met het andere naaimachientje. 

Vwalla, mijn nieuwe hobby was een feit. 

 

Slaapzacht Nelle