Kijk eens hoe mooi … Ik vind dat je zelfs, zonder dat je de
titel van het blogbericht had gelezen, echt wel ziet dat het (een beetje) trekt op een giraf!
Zondagmiddag ging ik baby Senn bezoeken, een blonde
schattigerd van 3 maandjes oud. Ik had reeds een T-shirtje gekocht maar wou daar nu
toch nog iets klein bij. Na wat gegoogle, viel men oog op deze site
http://craftinit.blogspot.be/2011/03/tutorial-baby-toy-stuffed-giraffe.html?m=1
Dus zaterdagavond heb ik nog even 'vlugvlug' een bijpassende knuffel gemaakt.
http://craftinit.blogspot.be/2011/03/tutorial-baby-toy-stuffed-giraffe.html?m=1
Dus zaterdagavond heb ik nog even 'vlugvlug' een bijpassende knuffel gemaakt.
Portotype 1 daar zeulen de honden mee rond nu.
Op zich was het wel gelukt en dat van de eerste keer, applaus voor mezelf! Echter vond ik het wat klein uitvallen en het patroon van het oranje stofje kwam niet mooi uit.
Ohja vermits keergaten dichtnaaien met de hand niet mijn specialiteit is (lees: ik kan dat gewoon niet) heb ik rondom rond de giraf het geheel (buiten de kop) getopstiched. Dat leek me het veiligste en stevigste.
De stevigheid heb ik dan ook direct uitgetest door een trekspelletje te doen met prototype 1 en Kaya. Check, het leeft nog! (en trouwens was ik super trots op mezelf, want Onie, de lamme tamme goedzak, neemt normaal geen speeltjes in haar bek en jawel … met dit heeft ze gespeeld!)
Op zich was het wel gelukt en dat van de eerste keer, applaus voor mezelf! Echter vond ik het wat klein uitvallen en het patroon van het oranje stofje kwam niet mooi uit.
Ohja vermits keergaten dichtnaaien met de hand niet mijn specialiteit is (lees: ik kan dat gewoon niet) heb ik rondom rond de giraf het geheel (buiten de kop) getopstiched. Dat leek me het veiligste en stevigste.
De stevigheid heb ik dan ook direct uitgetest door een trekspelletje te doen met prototype 1 en Kaya. Check, het leeft nog! (en trouwens was ik super trots op mezelf, want Onie, de lamme tamme goedzak, neemt normaal geen speeltjes in haar bek en jawel … met dit heeft ze gespeeld!)
Dus we begonnen aan versie 2, prentje vergroot afgeprint. Het zag er goed uit, tot ik aan het ‘keren’ wou beginnen en ik merkte dat ik men stofdelen fout op elkaar had gelegd. Snugger! De achterkant zat binnenste buiten, ook geen zicht!
Ach ja, we waren nu toch bezig … en zoals ze zeggen: 3de
keer goeie keer
Tadaaa! Meneer de giraf was klaar, met een pieper en al in
zijn buik!
Smorgens kadootjes ingepakt en smiddags was baby Senn er al
even op aan het sabbelen. Missie geslaagd!
Voorkant:
Achterkant: (lekker zacht, is wat veloursachtig)
