Buiten adem

Buiten adem … dat was ik na het in elkaar steken van dit kadootje. 
Het heeft zelfs twee dagen geduurd voor ik genoeg adem hadhet kadootje te maken ...

Deze keer heb ik dus niet gevloekt op een naaiwerkje maar op ballonnen. Wat een idee van mezelf!
Maar het resultaat is wel mooi vind ik toch, dus de jarige moet dat ook maar vinden!

De jongste van men zus verjaart, hij wordt er al 15 en natuurlijk wil de leukste (en enige uhm) tante een origineel cadeau voorzien. Geld, dat krijgen ze op die leeftijd het liefst dus dat heeft krijgt hij dus ook maar dan wel in centjes en weggestoken in ballonnen.

Daarnaast kriebelde men vingers toch een beetje te veel en wou ik iets zelfgemaakt erbij nog.
Op het neefje zijn geboortekaartje 15 jaar terug stond een olifiant en gaanderweg is het neefje als kleuter en kindje ook verzot geworden op olifanten. Nu heeft hij nog een kast op zijn kamer waarin zijn olifantbeeldjes staan. Dus een olifant werd het … echter is hij misschien toch net een ietsiepietsie te oud om een knuffel voor zijn verjaardag te krijgen (ach wat worden ze snel groot :o) )
Dus ik heb er een tarwe/rogge/rijst/lavendel –olifantwarmertje  van gemaakt om te 'chillen' in de zetel (dat klinkt toch goed he).

En omdat hij in mijn ogen toch wel een klein kindje zal blijven, zitten er ook 15 van deze zakjes in:

Want Haribo maakt kinderen blij! :)

Nu de grote kartonnen doos waar alles in zit nog dichtplakken en inpakken en dan kom ik morgen in alle geval niet met lege armen aan bij de jarige.

We gaan op reis en nemen mee ...

Weeral kadootjestijd!

Een jarige vriendin en het thema is ‘reizen’. Ik had reeds zo’n landkaart gekocht waar je de landen die je al bezocht hebt, kunt weg ‘scratchen’. 

De vriendin reist nl graag en ze maken vaak sjieke verre reizen.

Daarnaast doen ze zoals de ‘gewone’ mens ook al eens autoreizen en wat komt er dan niet van pas … en lekker zacht nekkussentje natuurlijk.

Ik was op een foto gestoten op pinterest … et vwalla, dat wou ik maken

Eerst een testversie voor mezelf gemaakt. En awel, dat lag toch wel zalig in de zetel! Dus de echte versie daarna gemaakt. Ik begon wel wat te twijfelen, heb er  zachtere vulling ingestoken dan en dan vond ik het toch wel 'afgeef-waard' :o)

Daarnaast was er iets dat ik al zolang wou maken … de lavendel warmtezakjes. 

Op verschillende plaatsen verschenen een tijd terug deze warmtekussentjes en ik had besloten dat ik er toch eentje met ‘compartimentjes’ wou. Anders heb je toch het fenomeen dat als het in je nek ligt alles naar de uiteindes zakt.

Eerst eentje voor mezelf gemaakt (kadootjes voor een ander maken is toch fijn :) )… en ahhh dat was toch ook wel zalig. Het ruikt heerlijk (in tegenstelling tot die kersenpittenkussens), lekker warm in men nek (ik kan dat vaak wel gebruiken met/in men op pijnlijke nek) én dan er nog een warme choco bij …

En weet je dat past toch ook in het thema reizen als je er een uitleg aan geeft. (zoals: Lekker relaxen savonds na een mooie daguitstap of lange trip).

De vulling had ik vooraf al even laten ‘trekken’ in een gesloten plastiek zakje. Wat zit er in: een mengeling van rogge en tarwe (blijft een stuk langer warm dan rijst of lijnzaad vind ik)  lavendeloliedruppeltjes en gedroogde lavendel.

Bij de testversie voor mezelf had ik er iets teveel ingestoken, dat ligt toch niet handig in de nek dus voor de cadeau-versie ben ik iets spaarzamer geweest.

Haja bij mijn testversie was de bovenkant een flanneltje en de onderkant een dik katoentje. Voor het kadootje wou ik in dezelfde stof blijven als het nekkussentje maar dit was een dun katoentje … ik heb dus een ‘voering’ gebruikt. Gewoon 2 katoentjes op elkaar, het binnenste zie je nergens.

Om het langer warm te houden is dit toch wel een heel stuk beter dan een enkel dun katoentje. Ik zou dat zeker altijd doen bij dunne katoentjes dus.

Et vwalla, tijd om de kadootjes in te pakken en af te geven bij een lekker etentje.

Kadootjes, kadootjes ... ik ben een leuker foto-onderwerp vond men kleinste pruts (en ach, het is toch wel waar :o) )

Het oefenritszakje

Binnenkort verjaart er een vriendin en ze krijgt (oa) het hoge ritstasje uit Zo geknipt.
Dit weekend heb ik een 'testversie' gemaakt (nuja, vandaag afgewerkt). Ik heb wel ineens nog een 'leuk' stofje gebruikt zodat ik het testzakje zelf kan gebruiken (moest het er behoorlijk uitkomen en jawel, toch wel geslaagd).

Wat hebben we vandaag geleerd:

- de stof aan de rits niet te dicht er tegen stikken of de rits knelt vaak (zo tussen het stofje, dat moet ik bij het kadootje dus anders doen)
- de hoekjes aan de rits, ik had een stukje tekst niet gelezen en te ver doorgestikt, dus nog eens doorlezen en hopen dat die beter zijn volgende keer
- rits aan andere kant volgende keer (vind het mooier, denk ik, dat als het dicht is de rits begint aan de andere kant dan het bandje) 



testzakje met een flut-gsmfoto  (als ik het 'echte' tasje dan met een goed toestelletje trek is het ineens precies vele mooier en heb ik precies 'veel' geleerd , bedot jezelf ;o) )
Volgend weekend het 'echte' tasje maken en dan volgt er hier een update

Winter wonderland!

Nog meer dekentjes gemaakt, ik had er nog 2 te gaan.

Ditmaal een echt bomma-dekentje! (ik heb me bij de stofkeuze ingebeeld dat ik 90 jaar was, et vwalla, goed gekozen vind ik dat :o) )

Het keergat moet nog wel dicht maar ik vond het wel passen in de sneeuw met het witte (ecru?) ikea-fleeceje aan de achterkant dat ik dus vlug een fotootje  heb gemaakt buiten toen het nog licht.
Het dekentje moet toch nog eens in de was (nota aan mezelf: maak voor jezelf geen dekentjes met een licht fleeceje aan de achterkant)

Nog één dekentje moet ik afmaken hierna en dan is het gedaan met dekentjes voor dit jaar! (ok, waarschijnlijk tegen de lente nog wel eentje voor mezelf, nu lig ik met een dons in de zetel voor een dekentje is het nog wat frisjes :o) Eentje met een schoon retrostofje dan!

Ohja, alle dekentjes worden hier nog altijd gemaakt op de Emma & Mona's manier. Echt makkelijk, leuk en een tof kadootje! 

Dekentjes, overal dekentjes!

Verlof tussen kerst en nieuwjaar, dat was welgekomen na een paar hectische en drukke weken op het werk.

Lekker uitrusten, wandelen met de hondjes en Madame Pfaff gebruiken.

Ik had eigenlijk niet zo veel kadootjes nodig (dacht ik), nu we kaartjes trekken in de familie. Ik had men neefje getrokken en die kreeg gewoon een zelfgekochte kadobon :o)

Maar toch heb ik men tijd gespendeerd met kadootjes maken, vnl dekentjes. Bandwerk :o)

5 dekentjes zijn er doorgegaan, echt leuk om te geven en in deze donkere dagen vindt blijkbaar iedereen dat wel leuk te krijgen.

Men zus kreeg ook nog 2 broodmandjes (à la vlijtig).

Het fluffy kerstdekentje voor men zus en haar 2 mandjes (zij organiseerde het kersfeestje dus was een kadootje bij het binnenkomen. Ondertussen heeft ze al gevraagd om nog 1 mandje te maken in deze stofjes, nog een groot)

Het dekentje voor mijn oma, voor in de rolstoel over haar benen te leggen. Ze was vroeger altijd verzot op vogeltjes. Nu zit ze in het rusthuis (in haar bed of in de rolstoen) en ziet ze geen vogeltjes meer fladderen in haar tuin maar nu toch terug een beetje fleur op haar dekentje

Het buggydekentje voor Kobe, jongste zoontje van een vriendin, die 1 jaar was geworden. Kobe kreeg voor de feestdagen ook nog een bijpassende plastron

to be continued:

Het dekentje voor mijn ma. Mijn ouders hebben zo’n ‘rare’ kleur zetel  (meer dan 15 jaar geleden kwam die zetel daar even tijdelijk tot we een andere zouden hebben ….) maar dit stofje, gekocht op mijn 1^ste stoffenspektakel en eigenlijk wist ik niet wat er mee te maken, deed nu goed zijn dienst.

Het dekentje voor men andere oma (moet nog afgegeven worden)

Meneer Giraf

Kijk eens hoe mooi … Ik vind dat je zelfs, zonder dat je de titel van het blogbericht had gelezen, echt wel ziet dat het (een beetje) trekt op een giraf!

Zondagmiddag ging ik baby Senn bezoeken, een blonde schattigerd van 3 maandjes oud. Ik had reeds een T-shirtje gekocht maar wou daar nu toch nog iets klein bij. Na wat gegoogle, viel men oog op deze site
http://craftinit.blogspot.be/2011/03/tutorial-baby-toy-stuffed-giraffe.html?m=1
Dus zaterdagavond heb ik  nog even 'vlugvlug' een bijpassende knuffel gemaakt.

Portotype 1 daar zeulen de honden mee rond nu. 
Op zich was het wel gelukt en dat van de eerste keer, applaus voor mezelf! Echter vond ik het wat klein uitvallen en het patroon van het oranje stofje kwam niet mooi uit. 

Ohja vermits keergaten dichtnaaien met de hand niet mijn specialiteit is (lees: ik kan dat gewoon niet) heb ik rondom rond de giraf  het geheel (buiten de kop) getopstiched. Dat leek me het veiligste en stevigste. 
De stevigheid heb ik dan ook direct uitgetest door een trekspelletje te doen met prototype 1 en Kaya. Check, het leeft nog!  (en trouwens was ik super trots op mezelf, want Onie, de lamme tamme goedzak, neemt normaal geen speeltjes in haar bek en jawel … met dit heeft ze gespeeld!)

Dus we begonnen aan versie 2, prentje vergroot afgeprint. Het zag er goed uit, tot ik aan het ‘keren’ wou beginnen en ik merkte dat ik men stofdelen fout op elkaar had gelegd. Snugger! De achterkant zat binnenste buiten, ook geen zicht!

Ach ja, we waren nu toch bezig … en zoals ze zeggen: 3^de keer goeie keer

Tadaaa! Meneer de giraf was klaar, met een pieper en al in zijn buik!

Smorgens kadootjes ingepakt en smiddags was baby Senn er al even op aan het sabbelen. Missie geslaagd!  

Voorkant:

 

Achterkant: (lekker zacht, is wat veloursachtig)