Weeral kadootjestijd!
Een jarige vriendin en het thema is ‘reizen’. Ik had reeds zo’n landkaart
gekocht waar je de landen die je al bezocht hebt, kunt weg ‘scratchen’.
De
vriendin reist nl graag en ze maken vaak
sjieke verre reizen.
Daarnaast doen ze zoals de ‘gewone’ mens ook al
eens autoreizen en wat komt er dan niet van pas … en lekker zacht nekkussentje
natuurlijk.
Ik was op een foto gestoten op pinterest … et
vwalla, dat wou ik maken
Eerst een testversie voor mezelf gemaakt. En awel,
dat lag toch wel zalig in de zetel! Dus de echte versie daarna gemaakt. Ik
begon wel wat te twijfelen, heb er
zachtere vulling ingestoken dan en dan vond ik het toch wel 'afgeef-waard' :o)
Daarnaast was er iets dat ik al zolang wou maken …
de lavendel warmtezakjes.
Op verschillende plaatsen verschenen een tijd terug
deze warmtekussentjes en ik had besloten dat ik er toch eentje met ‘compartimentjes’
wou. Anders heb je toch het fenomeen dat als het in je nek ligt alles naar de
uiteindes zakt.
Eerst eentje voor mezelf gemaakt (kadootjes voor
een ander maken is toch fijn :)
)… en ahhh dat was toch ook wel zalig. Het ruikt heerlijk (in tegenstelling tot
die kersenpittenkussens), lekker warm in men nek (ik kan dat vaak wel gebruiken met/in men op pijnlijke nek)
én dan er nog een warme choco bij …
En weet je dat past toch ook in het thema reizen
als je er een uitleg aan geeft. (zoals: Lekker relaxen savonds na een mooie
daguitstap of lange trip).
De vulling had ik vooraf al even laten ‘trekken’ in
een gesloten plastiek zakje. Wat zit er in: een mengeling van rogge en tarwe
(blijft een stuk langer warm dan rijst of lijnzaad vind ik) lavendeloliedruppeltjes en gedroogde
lavendel.
Bij de testversie voor mezelf had ik er iets teveel
ingestoken, dat ligt toch niet handig in de nek dus voor de cadeau-versie ben ik iets
spaarzamer geweest.
Haja bij mijn testversie was de bovenkant een
flanneltje en de onderkant een dik katoentje. Voor het kadootje wou ik in
dezelfde stof blijven als het nekkussentje maar dit was een dun katoentje … ik
heb dus een ‘voering’ gebruikt. Gewoon 2 katoentjes op elkaar, het binnenste
zie je nergens.
Om het langer warm te houden is dit toch wel een
heel stuk beter dan een enkel dun katoentje. Ik zou dat zeker altijd doen bij
dunne katoentjes dus.
Et vwalla, tijd om de kadootjes in te pakken en af
te geven bij een lekker etentje.
Kadootjes, kadootjes ... ik ben een leuker foto-onderwerp vond men kleinste pruts (en ach, het is toch wel waar :o) )
